Канстанцін Верані́цын — удзельнік літаратурнага жыцця ў Беларусі сярэдзіны ХІХ ст., адзін з заснавальнікаў новай беларускай літаратуры. Найбойльш імаверны аўтар сатырычна-гумарыстычнай паэмы «Тарас на Парнасе».
Нарадзіўся 13 чэрвеня 1834 года ў в.Астраўляны Віцебскага павета (цяпер Гарадоцкі раён)Віцебскай вобласці.
Паходзіў з прыгонных сялян .
Канстанціну Вераніцыну прыпісваецца аўтарства сатырычна-гумарыстычнай паэмы «Тарас на Парнасе» – аднаго з вяршынных твораў беларускай літаратуры XIX ст. Твор гэты ўнікальны, адзіны ў сваім родзе. Тут усё незвычайна, усё інтрыгуе, прыцягвае ўвагу – ад арыгінальнай фабулы і дзівосных малюнкаў да непаўторнага лёсу і загадкі аўтарства. Гісторыкі літаратуры многія дзесяцігоддзі б'юцца над разгадкай таямніц «Тараса на Парнасе». Шляхам аналізу тэксту паэмы, уважлівага вывучэння ўсёй гісторыі беларускай і суседніх літаратур даследчыкі прыйшлі да высновы, што паэма напісана ў 50-я гг. XIX ст. Магчыма, яна была напісана Вераніцыным у 1855 годзе ў Гарадку. Доўгі час паэма распаўсюджвалася ў рукапісах і вуснай перадачы і апублікавана ўпершыню ў газеце «Мінскі лісток» як ананімны твор.
За подпісам К. Вераніцына да нас дайшла таксама выдатная беларуская сатырычная паэма «Два д'яблы», напісаная ў 1860 годзе ў Маскве, але звязаная сюжэтна з Віцебскам.
У 2001 годзе на радзіме К. Вераніцына ў Астраўлянах і Гарадку пастаўлены мемарыяльныя знакі ў гонар паэмы «Тарас на Парнасе» і яе верагоднага аўтара. У 2023 годзе цэнтральнаму скверу ў Гарадку прысвоена назва «Вераніцынскі сквер».
